Verkeerd lotsverbonden

Wie in het huwelijksbootje stapt, is verplicht om voor zijn of haar partner te zorgen. En wanneer er sprake is van een liefdevol huwelijk, zal dat geen problemen opleveren. Wanneer een huwelijk niet standhoudt, zal die liefde zijn verdwenen. De verplichting om voor elkaar te zorgen blijft echter bestaan.  Dat is de lotsverbondenheid die met het huwelijk is aangegaan – ongeacht of er kinderen uit het huwelijk zijn voortgekomen.

Daarom is er partneralimentatie. Op grond van art. 1:157 lid 1 BW kan de echtgenoot die niet voldoende inkomsten voor levensonderhoud heeft, of deze in redelijkheid niet/onvoldoende kan verwerven, door de rechter ten laste van de andere echtgenoot partneralimentatie laten opleggen.

Tijd heelt…

Tot zover niets nieuws onder de zon. Toch kunnen er situaties ontstaan die zelfs de lotsverbondenheid onder druk zetten of zelfs onderuithalen. Zo is er recent uitspraak gedaan in een zaak waarin de man na de scheiding van zijn vrouw partneralimentatie moest voldoen aan zijn ex. Hij betaalde dat volgens afspraak, ondanks pesterijen, dreigementen, agressie en smaad van de vrouw. Nou komt een vechtscheiding vaker voor, waarbij de emoties van de scheidende partners soms hoog oplopen. Maar naarmate de tijd verstrijkt, reguleert zich dat in de meeste gevallen en ontstaat er een acceptabele situatie.

Grievend gedrag

Van dit alles was geen sprake in de betreffende zaak. Zeven jaar na de formele scheiding blijkt er nog steeds sprake te zijn van heftige emoties en grievend gedrag van de vrouw, die zowel de man als de dochter die uit dit huwelijk voortkwam onder druk zetten. Uit de gedragingen en houding van de vrouw en de impact die het heeft op hem, kan naar het oordeel van de rechtbank de conclusie worden getrokken dat geen sprake meer is van lotsverbondenheid.  

De rechtbank heeft de uitspraak afgesloten met het stellen van de partneralimentatie op nihil. Dat zal de vrouw ongetwijfeld zeer gegriefd hebben…